മനുഷ്യന്‍ മനുഷ്യനായ്ത്തീരുന്ന
വേളതന്‍ മതിഭ്രമമാണ് മരണം !
ഞാനിന്നുരിഞ്ഞിട്ടു പോകുന്ന
മാത്ര തന്‍
ഞാണൊലിയാണ് മരണം !
അന്തിയില്‍ താഴുന്ന
സൂര്യന്‍റെ നേര്‍ത്ത കിരണം
പോലെന്‍ മോഹ മരണം
കാറ്റത്തു പാറുന്ന
കരിയിലക്കൊഞ്ചലിൻ
ഈണമാണിന്നും മരണം
മാറാത്ത പീഡതൻ
വേദന പോകുന്ന
നേരമാണെന്നും മരണം
മന്മദ മോഹന മാണിക്യ
വീണതന്‍
മര്‍മ്മരമാണ് മരണം
ഞാനെന്ന ഭ്രാന്തു നിലയ്ക്കുമ്പോൾ
നീ ചിരിച്ചോതുന്ന
വാക്കു തന്നാണു മരണം !
No comments:
Post a Comment
ഇതിലുള്ള എല്ലാ എഴുത്ത് കുത്തുകളും ഈയുള്ളവളുടെ സ്വകാര്യതകള്‍ ആണ് ,അനുവാദമില്ലാതെ ഇത് മറ്റാരുടെ പേരിലും ഉപയോഗിക്കുവാന്‍ പാടില്ല !