പ്രകാശിതമായ ഒരായിരം സത്യങ്ങൾക്കും അപ്പുറം
അപ്രകാശിതമായ കുറെയേറെ സത്യങ്ങൾ ഉണ്ടെന്നു നമുക്കെല്ലാം അറിയാം .ആ സത്യങ്ങളുടെ വഴിയെ ആണ് ഓരോരുത്തരും നടക്കുന്നതെന്നും .കള്ളനും കൊലപാതകിയും നല്ലവനും ഞാനും നീയും എല്ലാം .ചെറിയചെറിയ ഉത്തരങ്ങൾ മുതൽ വലിയവലിയ തുറന്നെഴുത്തുകളുടെ അകമേ നടക്കുന്ന നമ്മെക്കുറിച്ചുള്ള മറ്റുള്ളവരെക്കുറിച്ചുള്ള ഇത്തരം നിരന്തരമായ സംവാദങ്ങൾ ഒരുപക്ഷെ പുറമേ ശാന്തമായ മൗനമായായിരിക്കാം കാണുന്നത് ..ഞാൻ ചെറുപ്പത്തിൽ തീരെ സംസാരിക്കാത്ത ശാന്ത പ്രകൃതി ആയിരുന്നു .ഇപ്പോൾ ഞാൻ വീണ്ടും അതിലേയ്ക്ക് നടക്കും പോലെ !അതിന്നർത്ഥം ഞാൻ എന്നോട് കൂടുതൽ സംവദിക്കുന്നു എന്നത് തന്നെയാണ് .മറ്റുള്ളവർക്ക് അതൊരുതരം അസഹിഷ്ണുതയോ അഹങ്കാരമോ പങ്കുചേരായ്മയോ ആയി തോന്നിക്കൂടായ്കയില്ല !പക്ഷെ അതിനെ പൊളിച്ചെഴുതാനോ തിരുത്താനോ എനിക്കിപ്പോൾ തീരെ തോന്നാറില്ല ..ഇതൊരു ഭൂഷണമാണോ എന്നൊന്നും ഞാൻ ചിന്തിക്കുന്നേയില്ല, മറിച്ച് ജീവിതത്തിനെ അതിന്റെ വസന്തകാലത്തുതന്നെ തിരിച്ചറിയുക എന്ന ലളിതമായ ഉത്തരത്തിലാണ് ഞാനിപ്പോൾ .സന്തോഷം മാത്രം !