ഞാൻ!

എന്തിനാണ് ഞാൻ എന്നെ ഇത്ര സ്നേഹിക്കുന്നതെന്നോ ..?
സ്നേഹത്തിന്റെയും തിരസ്കാരത്തിന്റെയും വഴുവഴുക്കലുകൾക്കിപ്പുറം
തെന്നിപ്പോകാത്ത 'ഞാൻ ' എന്ന സ്നേഹം എന്റെ ശരീരത്തിനും അപ്പുറം നിന്നെന്നെ ഒടുങ്ങാത്ത സ്നേഹത്തോടെ പരിചരിക്കുന്നുണ്ട് ! എന്റെ മുറിവുകൾക്കു മുകളിലൂടെ സ്നേഹത്തിന്റെ പട്ടുറുമാൽ പതിയെ തഴുകി നീക്കുന്നുണ്ട് .ഒരു പ്രവാചകനെപ്പോലെ 'നിനക്കാവും എന്തുവേണമെങ്കിലും ' എന്ന് കൂടെക്കൂടെ ആർക്കും കേൾക്കാനാകാത്ത മൃദു മൊഴികളിൽ ഇമ്പത്തിൽ മൊഴിയുന്നുണ്ട് .നിനക്കുള്ളത്ര അഴക് നിനക്കുമാത്രമെന്നെന്നെ ഒരാളുമറിയാതെ ഊറ്റം കൊള്ളിക്കുന്നുണ്ട് .ഒരു പൂവിരിയുമ്പോലെ സന്ധ്യകളും പ്രഭാതങ്ങളും ആരെയും കാണിക്കാതെ വിടർന്നു കൊഴിയുമെന്നും അതിലെവിടെയോ ഒരു നീർക്കണം പോലെ നീ ലയിച്ചില്ലാതെയാകുമെന്നും ഒരാളോടും പറയാനാകാത്ത വിശാലതയിൽ മൗനമായി എന്നിലേക്കിറ്റിച്ചു നൽകുന്നുണ്ട് ! ഞാൻ ഞാൻ എന്ന് എന്നെ ഞാൻ ഓമനത്തത്തോടെ ചേർത്തണയ്ക്കുന്നു, നെറുകയിൽ കണ്ണിൽ കനവിൽ സ്വർഗീയമായ ആനന്ദത്തോടെ ഉമ്മവയ്ക്കുന്നു !