ശുദ്ധവായുവും ശുദ്ധജലവും പോലെ തന്നെ ലിംഗേതരമായ ശുദ്ധ സ്വാതന്ത്ര്യവും നമുക്ക് നാം ജീവിക്കുന്നിടത്ത് അനിവാര്യമാണ് അവകാശമാണ് !

ചിലര്‍ ഒളിച്ചിരുന്നു നമ്മളോട് സംസാരിക്കും കുശലം പറയും നമ്മുടെ പ്രവൃത്തികള്‍,കലകള്‍,കര്‍മ്മങ്ങള്‍ ഒക്കെ നന്നെന്നു പറയും ,അഭിനന്ദിക്കും,കൂടെച്ചിരിക്കും വീട്ടിലേയ്ക്ക് ക്ഷണിക്കും ,കളിയാക്കും ,കുടുംബത്തിലെ ഒരംഗമാണെന്നു സ്വയം പ്രഖ്യാപിക്കും..എന്നിട്ട് പുറമേ നാല് പേര്‍ കാണ്‍കെ ഒരക്ഷരം ഉരിയാടില്ല ..നമ്മെ അറിയുന്ന ഒരു ഭാവവും പ്രകടിപ്പിക്കില്ല !! വേറെ ചിലര്‍ നമ്മുടെ തെറ്റുകളെന്നു അവര്‍ക്ക് തോന്നുന്നവ ആ നിമിഷത്തില്‍ ചൂണ്ടിക്കാണിക്കും .കളിയാക്കും,ചിരിക്കും ,തോളില്‍ തട്ടി അഭിനന്ദിക്കും ,കൂടെ നിന്ന് കൈപിടിച്ചുയര്‍ത്തും,നമ്മുടെ സങ്കടങ്ങള്‍ അവരുടെതെന്ന രീതിയില്‍ നമുക്ക് വേണ്ടി ഉറക്കമിളയ്ക്കും എന്നിട്ട് ഒരു അവകാശവാദങ്ങളുമില്ലാതെ കാറ്റ് പോലുമറിയാതെ അവര്‍ നമ്മളെ ശല്യപ്പെടുത്താതെ മാറി നില്‍ക്കും ..അവര്‍ക്കായി എന്‍റെ ഒരു പൊന്നുമ്മ !

ലളിതഗാനം (2009)

ചന്ദന പൊട്ടു തൊട്ടു
ചന്ദ്രിക മയങ്ങിയ
സുന്ദര  വഴികളില്‍ നീ
വന്നു നിന്നപ്പോള്‍ ..
ഓമനേ ഈ ചാരു മന്ദസ്മിതം
ആര്‍ക്കു നീ കാതരമായി
കാത്തു വച്ചു ...?

അമ്പിളി മുഖം മറച്ച്ചല്ലോ ..
പ്രിയേ ..
നിന്‍ അധരമതില്‍ ഒന്ന് ഞാന്‍
ചുംബിച്ചോട്ടേ നിന്നെ ഞാന്‍ കവര്‍ന്നോട്ടെ ..?
(ചന്ദന )

ഞാന്‍ തൊട്ടാല്‍ ഉതിരുന്ന
പൂവുപോല്‍
നീയിന്നെന്‍ ചാരത്തു
നില്‍പ്പൂ ഞാനെന്‍ മാനസം
തുറക്കുന്നു..
 (ചന്ദന)
 ആരാരുമറിയാതെ മാനസേ
നീയിന്നെന്‍ മാറില്‍ വീണലിയില്ലെ ..
താരക നാണിക്കട്ടെ ..
(ചന്ദന)

ഓമനേ ചാറ്റല്‍ മഴ പോലെ മര്‍മ്മരം 

നീ ചൊല്‌ക..ഞാന്‍ പെയ്തൊഴുകട്ടെ 

ധന്യനായ് ..!

ദൈവമേ കൈതൊഴാം
കേള്‍ക്കുമാറാകണം
പാവമാമെന്നെ നീ കാക്കുമാറാകണം 
-എന്ന് ഒരു മരിച്ചു പോയൊരു പെണ്‍കുട്ടി 

ഒരു പെണ്‍കുട്ടി ക്രൂരമായി ബലാല്‍സംഗം ചെയ്യപ്പെട്ടാല്‍ അത് ചെയ്തവര്‍ക്കുള്ള ശിക്ഷ വിധിക്കാനുള്ള  പ്രജ്ഞ അവള്‍ക്കില്ലെങ്കില്‍ അതിനേറ്റവും അര്‍ഹത അവളുടെ അമ്മയ്ക്കാണ് ,അവളെ ശാരീരികവും മാനസികവും ഹൃദയപരവുമായി ഏറ്റവും അടുത്തറിയാന്‍ പറ്റുന്നത് അവളുടെ എല്ലാ വികാരങ്ങളുമുള്ള ആ സ്ത്രീയ്ക്ക് മാത്രമാണ്..(സംശുദ്ധിയുള്ള അമ്മയെപ്പറ്റിയാണ് പരാമര്‍ശിക്കുന്നത്, മകളെ വില്‍ക്കുന്നവളെപ്പറ്റിയല്ല  )അമ്മയില്ലാത്തപ്പോള്‍ അത് അച്ഛന് നല്‍കാം ..അതില്‍ വേറൊരു കോടതിയ്ക്കും നിയമത്തിനും നല്‍കാന്‍ കഴിയില്ലാത്ത നീതിയുണ്ട് !(ഏതു തരത്തിലുള്ള മരണമാണെന്ന് മാത്രം സ്വീകരിക്കേണ്ടവര്‍ക്ക് ചിന്തിക്കാം )

അക്ഷരം!

എനിക്കൊന്നും പറയാനില്ല !
ഞാന്‍ സിംഹമെന്നു നടിക്കുന്ന
കവിയോട്..ലേഖകരോട്..എഴുത്തുകാരോട്. .
അവിടെ ,
ഞാന്‍ വെറുമൊരക്ഷരം !
എനിക്ക് പലതും പറയാനുണ്ട് !
ഞാനൊന്നുമല്ലെന്നു നടിക്കുന്ന
ശ്രോതാവിനോട്..അനുവാചകരോട് ..അറിവിനോട്..
അവിടെ,
ഞാന്‍ കഥയും കവിതയും സംഗീതവും
സ്നേഹവുമാണല്ലോ !