Thursday, June 14, 2012

തിളയ്ക്കുന്ന കടല്‍!



എന്‍റെ ഗര്‍ഭപാത്രത്തിലെ ജീവന്‍!
എന്‍റെ കുഞ്ഞ്.. !
നിനക്ക് ഞാന്‍ ലോകത്തിന്‍റെ ചലനം
കാണിച്ചു തരാം!
വരൂ നിന്റെ കുഞ്ഞിക്കണ്ണ്‍ തുറന്നു
നീ വര്‍ണ്ണ വൈരുദ്ധ്യം കാണു ..
കണ്ടാല്‍ നീ പിറക്കാതിരിക്കരുത് !

എനിക്ക് ചോര കണ്ടാല്‍ പേടിയെന്നു
നിനക്ക് പറയാനാകില്ല !
നീ എന്റെ ചോരയിലല്ലേ കിടപ്പൂ !
പക്ഷെ ,
ഞാന്‍ എന്‍റെ അമ്മയെ വേര്‍പെട്ടുപോയല്ലോ !
എനിക്ക് കരയാം,പക്ഷേ നീയെന്നില്‍!

ഞാന്‍ നിന്നെ ഈ വഴി നടത്താം
പിന്നീടു നിനക്ക് വഴി തെറ്റരുതല്ലോ ..!
അത് പൂക്കളല്ല ഉണ്ണി !
പൂക്കളുടെ മണം തേച്ച
പ്ലാസ്റ്റിക്‌ രൂപങ്ങള്‍ !
നിനക്കു മണക്കാന്‍ അമ്മ നട്ട
മുല്ലപ്പൂചെടി അവര്‍
എന്‍ഡോ സള്‍ഫാന്‍ അടിച്ചു
വെടിപ്പാക്കി നിര്‍ത്തിയിരിക്കുന്നു,
നമുക്കൊന്നിച്ച്‌ മണക്കാം..!

രണ്ടു വയസ്സാകുമ്പോള്‍ ..
നിന്നെ ഞാന്‍ കളരി
പഠിപ്പിക്കും!
തറ പറ എഴുതാനല്ല!
താണ്‌ ഉയര്‍ന്ന് വെട്ടാന്‍ !

നമുക്കു മുന്‍പില്‍ കറുകറുത്ത മൊട്ടക്കുന്നുകള്‍!
അതിനു മീതെ പച്ച തളിര്‍പ്പുകളല്ല !
പൊങ്ങി പറക്കുന്ന മണിയനീച്ചകള്‍ !!
നമ്മള്‍  അമേധ്യങ്ങള്‍
അന്യര്‍ക്ക് വിളമ്പുന്നോര്‍ !!

അവരുടെ യുറേനിയം വിഘടിച്ച
ചൂടില്‍ വേണോ,
എന്‍റെ കുഞ്ഞിന്നിന്നു 
ചൂടാറ്റുന്ന  വിശറികള്‍ !!?

അമ്മയ്ക്ക് നെഞ്ജിന്നുള്ളില്‍
ഒരു കടല്‍ തിളയ്ക്കുന്നു !
നിനക്ക്  പൊള്ളുന്നുവോ ??
അതോ നീ അറിയാതെയോ!
ഉണ്ണീ നീ പിറക്കാതിരിക്കുക ..
കൂടെ ഞാന്‍ ഉണരാതേയും !





2 comments:

  1. ശോകാത്മകത മുറ്റി നിൽക്കുന്നു.മനസ്സിനുള്ളിൽ ഒരു വിങ്ങലും.. കുറച്ചു പ്രസാദാത്മകത്വം നല്ലതല്ലേ? വെറുതെ എന്തിനു കരയണം?
    സംഭവം സത്യമാണെങ്കിലും അതിനു നേരേ കണ്ണടക്കാനാണു കൊതി.

    ReplyDelete
  2. aruthu nammale polullavar kannadaykkumbol pirakkathe marikkan nammaloro kunjinodum parayukayaanu...!

    ReplyDelete

ഇതിലുള്ള എല്ലാ എഴുത്ത് കുത്തുകളും ഈയുള്ളവളുടെ സ്വകാര്യതകള്‍ ആണ് ,അനുവാദമില്ലാതെ ഇത് മറ്റാരുടെ പേരിലും ഉപയോഗിക്കുവാന്‍ പാടില്ല !

ഒരു ചിത്രകാരി എഴുതുമ്പോള്‍

ഒരു ചിത്രകാരി എഴുതുമ്പോള്‍ സങ്കടം പുഴപോലെ പച്ച നിറത്തിലൊഴുകും അകലെ വയലറ്റ് മലനിരകള്‍ക്ക് മീതെ നീലസൂര്യന്‍ കത്തിക്കത്തി ഉരുകിയുരുകി പുഴപ...