കാലാതിവർത്തിയായി ഓരോ നാടിനും നിലനിന്നു പോരുന്ന ചരിത്രമുണ്ട് .എത്ര കണ്ണടച്ചാലും കണ്ണിന്റെയുള്ളിലെ കാഴ്ച പോലെ അത് തന്നെയാണ് സത്യവും !കണ്ണടച്ചാൽ കാഴ്ച മറയുമെങ്കിലും കാഴ്ച എന്തായിരുന്നു എന്നത് ഉള്ളിൽ നിന്നും മറയുന്നില്ല .ഇന്നലെ 'നിലം നാടകവേദി'യുടെ പ്രഥമ നാടകമായ 'യാഗൂര് ' കണ്ടപ്പോൾ എന്തൊക്കെയോ നഷ്ടബോധങ്ങൾ ഉള്ളിലിരുന്നു തിക്കുമുട്ടി .അത് വേറൊന്നുമല്ല നമ്മുടെകൂടെ നടന്നു മറയുന്ന മണ്ണിന്റെ യഥാർത്ഥ മണവും ഗുണവും തന്നെയാണല്ലോ എന്ന തിരിച്ചറിവ് തന്നെയാണ് .മഹാത്മജി വന്ന മനോഹരമായ യാഗൂര് എങ്ങനെ അവശിഷ്ടങ്ങൾ കൊണ്ട് തള്ളി വിഷ പങ്കിലമായ ലാലൂര് ആയി എന്ന് കുഞ്ഞുങ്ങൾ അവർക്കാവും പോലെ കള്ളമില്ലാതഭിനയിച്ചു. നിലം എന്ന മനോഹരമായ പേര് പോലെ തന്നെ അർത്ഥവത്തായി കുട്ടികൾക്കുവേണ്ടിയുള്ള ഈ നാടകവേദിയും മുൻപോട്ടു പോകട്ടെ കൂടെ നമ്മുടെ കുഞ്ഞുങ്ങളും !അഭിനന്ദനങ്ങൾ !
