എവിടെയോ മഴ നനഞ്ഞ പൂവിന്റെ
പരശതം നോവറിഞ്ഞ കാറ്റിന്റെ
ഇടയിലെപ്പോഴോ തെറിച്ച മണ്ണു-
പോലാരുമറിഞ്ഞിടാതെ വന്നു
ദിച്ചതാണു ഞാൻ!

ഒരുസ്വപ്നത്തിന്റെ സ്വനപേടകത്തിലിരുന്നു
പൊട്ടിക്കരയുന്നുണ്ടെന്റെ ശബ്ദം !

അക്ഷരങ്ങൾ പോലും വേണ്ടാത്ത നിനവുകൾ
ഉത്തരങ്ങൾ ഏതും വേണ്ടാത്തുടുപ്പുകൾ
ഇതിന്നിടയിലെ  ഞെങ്ങി ഞെരുങ്ങലിൽ
ഉടലെന്ന നീയും ഞാനും !

കല്പ്പാന്തര പ്രേമ കാവ്യം ചമച്ചൊരു
വൃത്തത്തിലാണ് വസിക്കുന്നതിപ്പൊഴും
വൃത്തം മുറിച്ചൊരു പാലമിട്ടപ്പുറം
വൃത്തം വരച്ചു നടക്കുന്നു കുട്ടികൾ  !

.വലിച്ചു മാറ്റീട്ടും  കള്ളം
പിടിച്ചു കേറുന്നു നാക്കിൽ
നിനക്ക് നാണമുണ്ടെങ്കിൽ
തൊഴിച്ചകറ്റെടോ നാവേ !

കരഞ്ഞു തീർക്കാനാകാത്ത
എത്രയോർമ്മകളാണ്
പട്ടടയിൽ എരിഞ്ഞു തീരുന്നത് !
ഇനിയും
പറഞ്ഞു തീരാത്ത
എത്ര മോഹങ്ങളാണ്
പട്ടടയിൽ വീർപ്പുമുട്ടി
പൊട്ടിത്തെറിക്കുന്നത് !

ഒരേപോലുള്ള രണ്ടു നക്ഷത്രങ്ങൾ മക്കളായി വന്നെന്ന്
ആകാശം സ്വാഭിമാനം !
ഒരേപോലുള്ള രണ്ടു മക്കൾ നക്ഷത്രങ്ങളായോയെന്ന്
ഇനി ഒരിക്കലുമുറങ്ങാതെ
മാനം നോക്കിയിരിക്കയാണ്
ഒടുങ്ങാത്ത ഹൃദയവ്യഥയോടെ ഒരമ്മ !